Recente onderzoeksresultaten voegen iets toe aan het groeiende bewijsmateriaal dat slaapstoornissen in verband brengt met cognitieve achteruitgang en laten significante verbanden zien tussen drie maten van slaapstoornissen en het risico op het ontwikkelen van dementie binnen tien jaar. De bevindingen, gepubliceerd in Elsevier’s American Journal of Preventive Medicine, leggen een verband tussen moeite met inslapen (meer dan 30 minuten nodig hebben om in slaap te vallen) en het gebruik van slaapmedicatie en een hoger risico op het ontwikkelen van dementie. De onderzoekers ontdekten ook dat mensen die slaapbehoudsproblemen rapporteerden (moeite om weer in slaap te vallen na het ontwaken) minder kans hadden om dementie te ontwikkelen tijdens de studie.
Hoe slaapproblemen op lange termijn verband houden met het risico op dementie
“We verwachtten dat moeite met inslapen en het nemen van slaappillen het risico op dementie zou verhogen, maar we waren verrast dat moeite met in slaap blijven het risico op dementie verlaagde,” verklaarde hoofdonderzoeker Roger Wong, PhD, MPH, MSW, assistent-professor aan de afdeling Volksgezondheid en Preventieve Geneeskunde aan de SUNY Upstate Medical University in Syracuse, NY, VS. “De motivatie voor dit onderzoek was persoonlijk. Mijn vader heeft sinds het begin van de COVID-19 pandemie last van chronische slaapproblemen en ik maakte me zorgen over hoe dit zijn cognitieve vaardigheden in de toekomst zou beïnvloeden. Na het lezen van de bestaande literatuur was ik verbaasd over de gemengde resultaten over het verband tussen slaap en dementie en besloot ik dit onderwerp te onderzoeken.”
Deze studie is de eerste die de associatie onderzoekt tussen slaapstoornissen op lange termijn en het risico op dementie in een nationaal representatieve steekproef van oudere volwassenen in de VS. Eerder onderzoek heeft REM-slaapgedrag, slaaptekort (minder dan vijf uur slaap) en het gebruik van kortwerkende benzodiazepinen in verband gebracht met cognitieve achteruitgang. Hun bevindingen over slaapstoornissen veroorzaakt door slaapstoornissen ondersteunen andere recente onderzoeken die kleinere, afzonderlijke datasets hebben gebruikt. Deze studie gebruikte 10 jaarlijkse enquêteronden (2011-2020) van prospectieve gegevens van de National Health and Aging Trends Study (NHATS), een longitudinale panelstudie die een nationaal representatieve steekproef van Medicare-begunstigden van 65 jaar en ouder in de VS onderzoekt. Deze studie omvatte alleen personen die geen dementie hadden bij aanvang van de studie in 2011.
Dementie is ongeneeslijk en recente farmaceutische benaderingen om dementie te behandelen hebben beperkt succes gehad, wat het belang van preventieve benaderingen van dementie benadrukt. “Door ons te richten op verschillen in slaapstoornissen, kunnen onze bevindingen helpen bij het aanbevelen van veranderingen in levensstijl die het risico op dementie kunnen verminderen,” zei medeonderzoeker Margaret Anne Lovier, MPH, Department of Public Health and Preventive Medicine, SUNY Upstate Medical University, Syracuse, NY, VS. Het mechanisme voor het verminderde risico op dementie bij mensen met slaapstoornissen is nog onbekend, maar de onderzoekers vermoeden dat een grotere betrokkenheid bij activiteiten die de cognitieve reserves in stand houden of vergroten, het risico op dementie kan verminderen.
Aanvullende maatregelen voor slaapstoornissen onderzoeken
Recente bevindingen suggereren dat slaapstoornissen vaker voorkomen bij oudere volwassenen dan bij andere leeftijdsgroepen. Dit kan te wijten zijn aan verschillende factoren, waaronder angst voor de COVID-19 pandemie of warmere nachten als gevolg van de klimaatverandering. “Oudere volwassenen lijden aan slaapstoornissen door verschillende oorzaken. Verder onderzoek is nodig om de oorzaken en symptomen beter te begrijpen en de gevolgen op lange termijn te beperken,” voegde Dr. Wong toe. Deze bevindingen onderstrepen het belang van het in overweging nemen van een geschiedenis van slaapstoornissen bij het beoordelen van het risico op dementie bij oudere volwassenen. Toekomstige studies moeten een nationale longitudinale studie gebruiken om aanvullende metingen van slaapstoornissen te onderzoeken en te verduidelijken of deze bevindingen over de associatie tussen slaapstoornissen en dementie ook van toepassing zijn op specifieke subtypes van dementie en hoe bepaalde sociodemografische kenmerken kunnen interageren met slaapstoornissen en het risico op dementie kunnen beïnvloeden.
